Een paar dagen later brengt de trein van 6u15 me van Udaipur naar Ajmer. Er zouden zogezegd geen treins rijden maar die naar Ajmer wel. Alle treinverkeer naar Delhi wordt momenteel platgelegd door een kaste die meer banen wil van de overheid. Het is een zottekot want de bussen zitten vol, de treinen bougeren niet en Indiers en toeristen stranden her en der rond Delhi. Ik heb dus chance en zit met kleine ogen op de overvolle trein. Second class sitting.... het is geen pretje mensen maar het is maar 6 uur dus we bijten op de tanden. Je kan altijd chance of pech hebben he met de mensen die rondom je zitten. Ik heb in het begin chance maar daarna komt er een welgezette dame met haar welgezette zoon naast mij zitten. Enig voordeel: in de ijskoude trein houdt ze me een beetje warm. LOL
In Ajmer word ik opgehaald door de eigenaar van de guesthouse. En al een chance want ik ben nog maar amper uit het treinstation of ik word belaagd door tientallen rickshaw drivers. Het woord 'nee' is hier heel moeilijk te begrijpen. Na vijf minuten is Josi er en we rijden met de moto naar het stadje Pushjkar. Toeristendorpje eerste klasse maar hier zal ik dus nieuwjaar doorbrengen. Het zal geen spetterend feest worden zoals in Sydney met Sonnie twee jaar geleden, of ambiance zoals op de boot naar Antartica vorig jaar, maar eens vrouw kan niet alles hebben in haar leven ;).
Pushkar is een heilige plaats. Hier komen velen pusha doen, een gebed. Uiteraard moet je daar dan voor betalen. Verschillende toeristen hadden me gewaarschuwd dat ze in Pushkar (uitgesproken push-kar) heel pusherig zijn om je dat pusha te laten doen (is dit nu geen leuke zin om uit te spreken? LOL). Ik heb daar niets van gemerkt. Hoewel ik een kerel leer kennen die als het ware geforceerd werd dit te doen, heb ik geen last van opdringende priesters. Misschien straal ik puur ongeloof uit... ketter ! ;)
Om in een klein dorpje te geraken, Bundi genoemd, neem ik twee overvolle bussen. De eerste is maar een half uurtje, maar de tweede bus, daar zit ik zeer krapjes (lees: pijnlijk) in gedurende 5 uur. Maar ik kom goed en wel aan en blijf hier twee nachten. Ik spendeer mijn tijd met rondlopen en ik bezoek het paleis. Echt prachtig moet ik zeggen. Spijtig dat ze niet investeren in onderhoud... Paleizen en forten die vind je trouwens zowat overal in Rajastan.
Maar Jaipur dus...Ik verblijf in een en family guesthouse en dat is eens wat anders. 's Avonds zit ik met de ouders en twee volwassen dochters gezellig voor televisie de ene soap naar de andere te kijken. Het is echt drama van de bovenste plank! Je kent ze wel de close-ups om het wat spannend te maken.... Awel, hier heb je die om de twee minuten, met bijhorende muziek uiteraard! Mensen dit is slecht! HIlarisch slecht gewoon! LOL En dit gezin is daar dus aan verslaafd he. Elke dag kijken die daarnaar. Voor zover ik het me herinner zijn dat minstens 4 verschillende soaps (de acteurs en actrices lijken allemaal wat op elkaar dus ik kan me vergissen van aantal LOL). Het is best wel schattig hoe ze me proberen uit te leggen wat er allemaal gebeurd... en ja, het is echt slecht! Tijd dus om verder te gaan! LOL
En de aandachtige lezer heeft misschien gemerkt dat ik toch af en toe vermeld dat het wat frisjes is. Zij die mij goed kennen vragen zich misschien dan ook af waarom ik nog niet in het zuiden ben van India, waar het heerlijk warm zou zijn, zowel overdag als 's avonds. Wel, Kosta komt vanuit Australia aan in New Delhi. Terwijl hij denkt dat ik ergens anders zit, ben ik van plan hem te verrassen aan de luchthaven. We zullen samen nog doorheen India reizen tot het tijd is voor mij om naar huis te gaan en hij terug naar Australie gaat.
"We zullen samen nog doorheen India reizen tot het tijd is voor mij om naar huis te gaan en hij terug naar Australie gaat."...En jaaaa wat tel ik af naar de dag dat je terug bent!!!!
BeantwoordenVerwijderen